„Uczę się (siebie), uczę innych” – relacja z wyjątkowej konferencji o edukacji z sercem i rozumem

Już od samego powitania – którego dokonała Beata Solińska, współtwórczyni wydarzenia – uczestnicy czuli, że to nie będzie typowa konferencja. Aula wypełniła się energią ludzi poszukujących w edukacji sensu, empatii i autentycznego kontaktu.

Blok I – Edukacja jako wspólnota myślenia, działania i opowieści

Pierwszy blok prelekcji, moderowany przez Jolantę Pulwert i Beatę Solińską, ukazał różnorodne perspektywy transformacji edukacji:

• Janusz Samarow poruszył temat tworzenia kultury myślenia w szkołach i pracy z błędem jako przestrzeni do rozwoju.
• Jolanta Maciejewska przedstawiła inspirującą opowieść o sklepiku uczniowskim – jako formie dziecięcej spółdzielczości i nauki przez współpracę.
• Agnieszka Włodarska zaprosiła słuchaczy do świata teatru Kamishibai i roli empatycznych narracji w budowaniu emocjonalnego bezpieczeństwa dzieci.
• Urszula Bartnikowska przypomniała, jak ważne jest zrozumienie siebie i… pozostawienie miejsca na niedopowiedzenia – symboliczne wielokropki w naszym życiu.

Dyskusja po wystąpieniach tylko potwierdziła, jak bardzo edukacja potrzebuje przestrzeni na rozmowę i wymianę doświadczeń.

Blok II – Motywacja, tożsamość i komunikacja w edukacji

Po krótkiej przerwie na kawę, uczestnicy powrócili na salę 100E, gdzie moderatorkami były Emilia Dzierlatka i Urszula Bartnikowska. Wystąpili m.in.:

• Beata Solińska, która wzięła na warsztat temat samoregulacji jako klucza do trwałej motywacji uczniów i nauczycieli.
• Mariusz Wawrzyniak opowiedział o znaczeniu tożsamości lokalnej w procesie wychowania.
• Emilia Dzierlatka dzieliła się praktycznym spojrzeniem na metodę Marii Montessori jako sposobu na odkrywanie świata razem z dzieckiem.
• Jolanta Pulwert zakończyła blok refleksją nad sztuką komunikowania się ze sobą i z innymi – niezbędną w każdej relacji.

Sekcja studencka i warsztatowa – głos młodego pokolenia i praktyka w działaniu

Po przerwie obiadowej nadszedł czas na najbardziej praktyczną część konferencji – blok pracy w grupach.

W sekcji wystąpień studentów, prowadzonej przez Emilię Dzierlatkę, wybrzmiały ważne głosy młodych badaczek:

• Julia Burdun i Klaudia Rejterada mówiły o neuroróżnorodności jako sile i potencjale edukacyjnym.
• Andżelika Dobrzyń zadała trudne pytanie o integrację osób z niepełnosprawnością.
• Julia Świda zaprezentowała wyniki badań dotyczących samotności i mediów społecznościowych.
• Julia Sztymelska zaprosiła do refleksji nad świadomym życiem i poszukiwaniem szczęścia.

Równolegle odbywały się warsztaty:

• Język migowy i kultura Głuchych – prowadzone przez Małgorzatę Mickiewicz i Urszulę Bartnikowską.
• Ruch i taniec jako uwalnianie emocji – prowadzony przez Michała Kowalika.

W drugiej części pracy w grupach uczestnicy mogli wziąć udział w:

• Warsztatach efektywnej nauki z Agnieszką Szczerbowicz (Akademia EfektywnaNauka.pl),
• spotkaniu „Zrozumieć zmysły w spektrum autyzmu” – prowadzonym przez studentki Koła Naukowego Pedagogów Specjalnych UWM,
• oraz alternatywnych warsztatach edukacyjnych z zespołem Wesoła Góra.

Rękodzieło, bliskość i kobieca siła

Przez cały dzień na korytarzu można było podziwiać wyjątkową wystawę rękodzieła, tworzoną wspólnie przez dzieci, studentów, rodziców i nauczycieli – jako widoczny znak wspólnoty i kreatywności.

Nie sposób nie wspomnieć o czterech kobietach, które współtworzyły całe wydarzenie – założycielkach Fundacji ROZKWITALNIA:

• Jolancie Pulwert – doradczyni zawodowej, twórczyni programu „Empatyczna Obecność”,
• Beacie Solińskiej – nauczycielce i logopedce z sercem dla edukacji naturalnej,
• Emilii Dzierlatce – montessoriance i promotorce widzialności dziecka,
• oraz Urszuli Bartnikowskiej – pedagożce, terapeutce i opiekunce studenckiej wspólnoty.

To dzięki ich zaangażowaniu, wrażliwości i ogromnemu doświadczeniu, konferencja stała się miejscem nie tylko wiedzy, ale i obecności – gdzie każdy mógł poczuć się ważny i widziany.

---

Dziękujemy wszystkim uczestnikom, prelegentom, studentom i partnerom za wspólnie spędzony dzień pełen inspiracji, refleksji i edukacyjnej odwagi. Niech ta konferencja będzie początkiem kolejnych zmian – bliskich człowiekowi i światu.